SocjoPercepcja vol. 17 Tytuł spotkania: Cywilizacja europejska? To byłby niezły pomysł!
SocjoPercepcja vol. 17 Tytuł spotkania: Cywilizacja europejska? To byłby niezły pomysł!
Published 1 March 2021 in: News
Wrocławski oddział Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, Instytut Socjologii Uniwersytetu Wrocławskiego, we współpracy ze Strefą Kultury Wrocław i Muzeum Współczesnym Wrocław serdecznie zapraszają do udziału w marcowym spotkaniu SocjoPercepcji pt. Cywilizacja europejska? To byłby niezły pomysł!, które odbędzie się 24 marca (środa) o godz. 18:00 na platformie ZOOM.
Prowadzenie:
dr Mateusz Karolak – socjolog, adiunkt w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Wrocławskiego.
Goście / gościnie:
dr hab. Monika Bobako – filozofka, kulturoznawczyni, Pracownia Pytań Granicznych UAM (Poznań), autorka książek “Islamofobia jako technologia władzy. Studium z antropologii politycznej” (2017) i “Demokracja wobec różnicy. Multikulturalizm i feminizm w perspektywie polityki uznania” (2010). W swoich badaniach nad kulturą europejską posługuje się krytyką orientalizmu, postkolonializmem i feminizmem.
dr Łukasz Moll – socjolog, filozof, IS UWr, kierownik projektu “Idea Europy w kontekście kryzysu migracyjnego” (NCN PRELUDIUM) w IFiS PAN. Redaktor czasopisma naukowego “Praktyka Teoretyczna”. Jego książka “Nomadyczna Europa. Poststrukturalistyczne granice europejskiego uniwersalizmu” ukaże się w połowie roku w serii “Monografie” Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.
dr hab. Jan Sowa – socjolog, kulturoznawca, Wydział Zarządzania Kulturą Wizualną ASP (Warszawa), autor książek, m.in. “Fantomowe ciało króla. Peryferyjne zmagania z nowoczesną formą” (2011), “Inna Rzeczpospolita jest możliwa. Widma przeszłości, wizje przyszłości” (2015) i “Ciesz się, późny wnuku! Kolonializm, globalizacja i demokracja radykalna” (2008). W swoich badaniach zajmował się teorią i historią europejskiej nowoczesności i kapitalizmu.
„Panie Gandhi, co Pan sądzi o zachodniej cywilizacji?”. „Uważam – odparł Gandhi – że to byłby niezły pomysł”. Prowokujący osąd o kondycji europejskiej nowoczesności, wygłoszony przez przywódcę indyjskiego ruchu niepodległościowego, stał się dzisiaj truizmem. Europę dotyka ostrze krytyki pochodzącej nie tylko z zewnątrz, ale i ze strony samych Europejczyków. Idea europejska była ściśle związana z uniwersalistycznymi aspiracjami: miała reprezentować powszechny postęp dziejowy, demokratyzację, dobrobyt i prawa człowieka. Uniwersalność Europy została jednak obnażona jako pozór skrywający europocentryczne dążenie do dominacji, projekty neokolonializmu i imperializmu, czy wreszcie wykluczające partykularyzmy, takie jak rasizm, seksizm i (euro)nacjonalizm. Również projekt integracji europejskiej, który obiecywał dążenie do coraz ściślejszej i rozleglejszej unii, znalazł się w impasie. W szczególności kryzys migracyjny i pandemia koronawirusa pokazały, jaki kształt przybrały granice europejskiego uniwersalizmu. Zamiast znosić wykluczenia i hierarchie, Europa fortyfikuje swoje granice, wysyła do ich patrolowania drony i odpycha od nich łodzie z uchodźcami.
Czy w tej sytuacji możliwa jest jeszcze odbudowa polityki na rzecz uniwersalizmu bez popadania w stare koleiny europocentryzmu? Jaki kształt mogłaby ona przybrać? Gdzie możemy szukać jej przebłysków? Odpowiedzi na te pytania poszukamy wraz z trójką teoretyków społecznych, którzy swoje badania prowadzą na styku teorii krytycznych: postkolonializmu, feminizmu, neomarksizmu i poststrukturalizmu.
