Profesor Jerzy Kaczmarek, związany był przez całe zawodowe życie z poznańskim środowiskiem socjologicznym, urodził się w 1964 roku. Ukończył socjologię na UAM na początku lat 90. XX wieku. Swoją karierę akademicką rozpoczął w 1994 roku, kiedy to zatrudniony został w jako asystent w Instytucie Socjologii UAM. W 2000 roku obronił rozprawę doktorską, zatytułowaną Utopie społeczne w sztukach plastycznych na przykładzie artystyczno-społecznej koncepcji Josepha Beuysa, napisaną pod kierunkiem profesora Jana Włodarka. W 2015 roku habilitował się i uzyskał stanowisko profesorskie na UAM.
Aktywnie rozwijał relacje z międzynarodowym, głównie niemieckim środowiskiem socjologicznym: był m.in. stypendystą Deutscher Akademischer Austauschdienst w Mannheim, Bielefeld i Erkner. Nawiązywał tam nie tylko kontakty naukowe.
Specjalizował się w socjologii sztuki, rozwijał refleksję teoretyczna w zakresie socjologii filmu i szerzej socjologii wizualnej. Założył m.in. Pracownię Socjologii Wizualnej przy Instytucie Socjologii UAM, tworząc tym samym podstawy instytucjonalizacji dla socjologii wizualnej w Poznaniu i w Polsce. Jerzy Kaczmarek był też wysokiej klasy specjalistą w zakresie socjologii klasycznej (ze szczególnym uwzględnieniem dorobku niemieckich ojców-założycieli nowoczesnej socjologii), rozwijał socjologię pogranicza, angażował się w działania upowszechniające tradycję kulturalizmu Floriana Znanieckiego. Opublikował wiele prac, m.in. tych wydawanych nakładem Wydawnictwa Naukowego UAM: Joseph Beuys. Od sztuki do społecznej utopii (2000), Gubin i Guben – miasta na pograniczu. Socjologiczne studium sąsiedztwa (2011) oraz Zobaczyć społeczeństwo. Film i wideo w badaniach socjologicznych (2014). Redagował między innymi następujące zbiory: Kadrowanie rzeczywistości. Szkice z socjologii wizualnej (2004), Do zobaczenia. Socjologia wizualna w praktyce badawczej (2008). Był też przez pewien czas kierownikiem Zakładu Socjologii Zróżnicowania Społecznego. Charakteryzowała go wyrozumiałość, otwartość na pomysły i debatę. Przewodniczył realizowanym i planowanym projektom badawczym we współpracy z ośrodkiem badawczym w Erkner pod Berlinem. Organizował szkoły letnie we współpracy z Uniwersytetem w Bayreuth. Wreszcie, był recenzentem licznych czasopism.
Zmarł na raka 7 kwietnia 2021 roku, pozostawiając w zadumie grono przyjaciół i współpracowników.