Czterdzieści lat temu, w następstwie buntu społecznego i masowych protestów zakończonych zawarciem na przełomie sierpnia i września 1980 roku Porozumień Sierpniowych w Polsce, zaczął tworzyć się ruch społeczny jako Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”, do którego w szczytowym okresie należało niemal 10 milionów członków – robotnic i robotników, pracowniczek i pracowników umysłowych, Polek i Polaków.
Ruch społeczny „Solidarność” był fenomenem na skalę światową, który na trwałe zapisał się w historii jako symbol wspólnego działania ludzi dążących do wolności, równości i solidarności.
Jest to obecnie nasze wspólne dziedzictwo wywodzące się z wymagających odwagi działań owych 10 milionów Polek i Polaków na rzecz odzyskania godności i podmiotowości, z którego każdy z nas może czerpać siły i inspirację do pracy na rzecz dobra wspólnego.
W czterdziestą rocznicę Porozumień Sierpniowych dziękujemy tym obywatelkom i obywatelom naszego kraju, którzy tworzyli ruch społeczny „Solidarność”, za ich godną naśladowania postawę, a młodszemu pokoleniu wskazujemy ów ruch jako przykład zjawiska społecznego jednoczącego Polki i Polaków, potwierdzającego, że jako wspólnota potrafimy się organizować i współdziałać.
Ważną rolę w działaniach „Solidarności”, zarówno w roku 1980, jak i w latach późniejszych, odegrali socjologowie i socjolożki, w tym członkowie i członkinie Polskiego Towarzystwa Socjologicznego, pełniący role doradców, organizatorów i działaczy. Socjolożki i socjologowie wnieśli również istotny wkład w badanie, opisywanie i interpretowanie fenomenu ruchu społecznego „Solidarność”. Dziękujemy im zarówno za ich aktywność naukową, jak i społeczną w tamtych czasach próby.
Zachęcamy wszystkich do przypomnienia sobie lub zapoznania się z postulatami sierpniowymi (http://www.solidarnosc.org.pl/21-postulatow [1]), co może stanowić przeżycie intelektualne i emocjonalne, jak również z publikacjami naukowymi dotyczącymi ruchu społecznego tworzącego Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”.
Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Socjologicznego
Oświadczenie [2]